این تلسکوپ نوع کاملتری از تلسکوپ اشمیت بحساب می آید که در آن خطاهای موجود در تلسکوپ اشمیت به حداقل رسیده اند . این تلسکوپ در اوائل سال 1940 بطور مستقل توسط دیمیتری ماکسوتوف از روسیه و آلبرت بوورز از هلند ابداع شد . در این تلسکوپ بجای عدسیهای تصحیح کننده اشمیت که دارای شکل ویژه ای هستند از عدسیهای با دو سمت کروی که ساخت آن بسیار راحتتر است استفاده می شود . سمت برآمده عدسی باید به سمت آیینه باشد .
در این تلسکوپ بر خلاف تلسکوپ اشمیت احتیاجی نیست که عدسی تصحیح کننده در مرکز انحناء آینه قرار بگیرد . همین مسئله کمک می کند تا تلسکوپهای ماکسوتوف را بتوان در اندازه های کوچکتری نسبت به تلسکوپهای اشمیت ساخت . مثلاً یک تلسکوپ ماکسوتوف با طول بدنه 46 سانتیمتر می تواند دارای یک فاصله کانونی مؤثر به اندازه 254 سانتیمتر باشد . میدان دید این تلسکوپ زیاد بوده و تا نسبت کانونی F /1 بسیار مناسب است .
در نسبتهای کانونی کمتر از این مقدار تلسکوپهای اشمیت بهتر هستند . سطح میدان دید نیز کروی بوده و برای کارهای عکاسی می توان صفحات فیلم را روی سطح کروی داخلی تلسکوپ قرار داد .
در طرح اولیه این تلسکوپ همانند تلسکوپهای اشمیت نمی توان کارهای دیدگانی انجام داد ، اما به کمک یک آیینه تخت 45درجه مانند تلسکوپهای نیوتنی می توان تصویر را به بیرون از تلسکوپ منتقل کرد و یا از آیینه های ثانویه با سطوح هذلولوی یا بیضوی مطابق تلسکوپهای کاسگرین یا گریگورین استفاده کرد که این روش به تلسکوپهای کاسگرین ماکسوتوف و گریگورین ماکسوتوف منجر می شود .در این طرحها وسط عدسی تصحیح کننده از سمت داخل تلسکوپ آیینه می باشد. میدان دید تلسکوپهای کاسگرین ماکسوتوف تقریباً تخت است .
یکی از امتیازاتی که در این نوع تلسکوپ و انواع مشابه بچشم می خورد این است که مانند تلسکوپهای شکستی دو سمت تلسکوپ بسته بوده و این مسئله از ایجاد جریانات هوای داخل لوله تلسکوپ که می توانند کیفیت تصویر را پایین بیاورند جلوگیری می کند .
تلسکوپهای ماکسوتوف با اندازه کوچک در میان ستاره شناسان غیر حرفه ای در حال ترویج است . تصویری که این تلسکوپها ایجاد می کنند عاری از کما ، آستیگماتیسم و تقریباً بطور کامل عاری از ابیراهی رنگی در یک میدان دید زیاد است . ابیراهی کروی که عدسی تصحیح کننده ایجاد می کند ابیراهی کروی آینه اصلی راتا حد قابل ملاحظه ای خنثی می کند .
در مورد تلسکوپهای بزرگ نیز قابل بیان است که ساخت آنها به دلیل برزرگ بودن قطر و در نتیجه زیاد بودن ضخامت و انحناء عدسی تصحیح کننده دشوار است بطوریکه تلسکوپهای معدودی از این نوع تاکنون ساخته شده اند .
اولین تلسکوپ ماکسوتوف بزرگ دارای آیینه ای با قطر 51 سانتیمتر و عدسی تصحیح کننده با قطر 42 سانتیمتر در سال 1950 در شوروی سابق مورد استفاده قرار گرفت . بزرگترین تلسکوپ ماکسوتوف موجود نیز آیینه ای با قطر 28 اینچ و عدسی تصحیح کننده ای با قطر 20 اینچ دارد .