نام ابیراهی که در آن تصویر ستارگانی که از محور نوری تلسکوپ دور هستند کشیده شده وبه صورت یک دنباله دار کوچک مشاهده می شود.
گاهی در تلسکوپهای ساده بازتابی مانند نیوتونی از آیینه سهموی استفاده می شود . یک آیینه سهموی کامل تصویر ستارگان وسط میدان دید را بدون ایجاد اشکال وخیلی تیز تولید می کند ولی هرچه ستاره از مرکز میدان دید دورتر می شود اشکال آن بیشتر می شود وتصویر از حالت دایروی بیشتر در می آید.. برای ستارگانی که در کناره های میدان دید هستند این اشکال به بیشترین مقدار می رسد.
همانگونه که در ابیراهی کروی پرتوهای با ارتفاع متفاوت ، در نقاط متفاوتی از محور نوری متمرکز می شوند پرتوهایی که با محور اپتیکی موازی نیستند و از زوایای متفاوتی وارد سیستم می شوند نیز در یک نقطه متمرکز نمی شوند . در ابیراهی کما هر ناحیه حلقوی از عدسی یا آیینه از یک جسم نقطه ای بجای تولید یک تصویر نقطه ای ، تصویری دایروی تولید می کند و هر چه ناحیه نامبرده از وسط عدسی یا آیینه دورتر باشد دایره تصویر آن بزرگتر و مرکز آن در نوع منفی کما پایین تر و در نوع مثبت بالاتر واقع می شود . در کما به نظر می رسد که نواحی مختلف عدسی یا آیینه قدرت بزرگنمایی متفاوتی دارند . کما بیشتر در سیستمهایی ایجاد مزاحمت می کند که نسبت کانونی آنها کم باشد . مثلاً f / ۴.
با وجود این ابیراهی شکل ستاره (بویژه در کناره های میدان دید ) بصورت یک قطره اشک یا شکل یک دنباله دار دیده می شود . دنباله دار در زبان انگلیسی به COMET ترجمه می شود و اسم این ابیراهی از همین کلمه گرفته شده است .
برای تصحیح نسبی کما در حضور ابیراهی کروی مکان دهانه های ورودی سیستم (مردمک ورودی )سرنوشت ساز است . در حقیقت اگر دهانه ورودی را تنگ تر کنیم ستاره هایی که کما تصویر آنها را خراب کرده است دیده نخواهد شد . بعلاوه روشن شده است که عدسیهای آکروماتی که ابیراهی کروی در آنها رفع شده باشد ابیراهی کما نیز در آنها تاحد زیادی بر طرف خواهد شد .
گفته می شود برای حذف این ایراد باید حداقل یک عضو نوری جدید به سیستم اضافه نمود.