گونه ای از ستاره های دوتایی گرفتی(در کنار دو گونه دیگر) بسیار نزدیک بهم که در آن مواد از یک ستاره به شکل قرص بر افزایشی به سوی دیگری جریان می یابد.ستاره بتا شلیاقی سومین ستاره روشن صورت فلکی شلیاق اولین ستاره کشف شده این گروه است.متغییربودن این ستاره در سال 1784 توسط جان گودریچ کشف شد.اولین نمودار تغییرات روشنایی این ستاره در سال 1859 توسط argelander تهیه شدواز این به بعد ستاره ای از گونه ستاره های دوتایی گرفتی معرفی شد.عمل طیف سنجی که در سال 1890 انجام شد هم دوتایی بودن طیفی آن را نشان داد.بدلیل شکل خاص منحنی نوری آن که به شکل کوهان شتر نیز تشبیه شده است G.W.Meyers درسال 1898 پیشنهاددادکه دو ستاره با توجه به اثرات جزرومدی به سمت هم کشیده شده وتغییر شکل داده اند. ستاره اصلی , ستاره غولی از رده طیفی B8.5III بوده و در فاصله 882 سال نوری قرار دارد وقدر آن بین 3/3 و4/4 طی دوره 93854/ 12 روزه تغییر می کند این دوره کوتاه بیانگر نزدیکی دو ستاره می باشد.طیف ستاره همدم به دلیل جریان مواد به سوی ستاره دیگر مقداری گیج کننده است. ازطرف دیگر جرم آن بین 4تا 5 برابر ستاره اصلی است.با توجه به جرم بیشتر این ستاره همدم باید روشن تر از دیگری باشد که این طور نیست واین دانشمندان را سردر گم کرد.مطالعات جدید از این نظریه حمایت می کنند که ابری از مواد دریافتی از ستاره اصلی به صورت یک قرص بر افزایشی این ستاره همدم را احاطه کرده وموجب تیره شدن ظاهری آن شده است.ستاره اصلی که ستاره ای غول است محدوده لب روچه((ROCHE LOBE خود را پر کرده ومواد آن از نقطه لاگرانژی درونی به سمت ستاره دیگر جریان یافته واطراف آن یک قرص برافزایشی تشکیل داده است.آهنگ انتقال مواد یک صد هزارم جرم خورشید درسال است.