سنبله یک صورت فلکی عظیم درنیمکره شمالی آسمانو دومین صورت فلکی در آسمان از لحاظ بزرگی است.صورت فلکی سنبله یکی از قدیمی ترین صورتهای فلکی است که توسط انسان شناسایی و توصیف شده است . اکثر اقوام باستانی این صورت فلکی را به عنوان الهه باربری مقدس می شمردند . بابلیها در این صورت فلکی الهه " ایشتار " را می دیدند که به خدای غلات " تموز " ( tamuz ) عشق می ورزید ، " ایشتار " به سوگ می نشست . او در زمستان به جهان زیرین می رفت تا " تموز " را باز گرداند . آنگاه در آغاز سال ، " تموز " در جامه ای سبز و تازه دوباره در زمین ظاهر می شد .
این صورت فلکی نزد یونانیان باستان نیز الهه باربری " دیمتر " ( Demeter ) یا دخترش " پرزفون " ( Persephone ) به شمار می رفت . خدای خدایان " زئوس " به خدای زیرین " هادس " ( hades ) قول داده بود که این دختر را به همسری او در آورد و " هادس " دختر را فریفته و ربوده بود . الهه " دیمتر " با از دست دادن دخترش خیلی غمگین شد و درختان و زمین های کشاورزی را خشکاند . بالاخره " زئوس " تصمیم گرفت برای جلوگیری از قحطی و گرسنگی انسانها اجازه دهد که " پرزفون " دو سوم سال را نزد مادرش بر زمین و یک سوم دیگر را نزد همسرش در جهان زیرین به سر آورد . به محض آن که پرزفون به زیرزمین می رفت ، هوا سرد و بارانی می شد ، برگهای درختان می ریختند ، بارش برف آغاز می شد و زمستان از راه می رسید . زمانی که پرزفون دوباره به روی زمین باز می گشت ، همه جا سبز می شد و بهار آغاز می شد . به این ترتیب صورت فلکی سنبله تغییر فصلها را نیز به خاطر می آورد .
در تغییر دیگری صورت فلکی سنبله " اورانیا " ( urania ) الهه یونانی اختر شناسی به شمار می آمد . رومیان این صورت فلکی را " آسترآ " ( astraea ) یعنی الهه عدالت و قوانین طبیعت تصور می کردند و مسیحیان پیشین در این صورت فلکی " مریم مقدس " ( virgin mary ) را مشاهده می کردند .
ستاره اصلی سنبله ، یعنی " سماک اعزل " ( spica ) حدود 280 سال نوری از ما فاصله دارد و 2300 بار نورانی تر خورشید است . در واقع " سماک اعزل " یک ستاره دوتایی است ، که در مدت فقط 4 روز به دور یکدیگر می گردند . سماک اعزل در لاتین به معنای"خوشه گندم" آمده که در دست دوشیزه است. خورشید در عبور سالانه خود در دایرة البروج ، بیشترین زمان را در این صورت فلکی می گذراند . در داخل این صورت فلکی خوشه کهکشانی سنبله قرار دارد . خوشه سنبله شامل حدود 3000 کهکشان ، در فاصله 50 میلیون سال نوری تا زمین است. درخشان ترین آنها M49 به صورت کهکشان بیضوی با قدر 8 و M104 یک کهکشان مارپیچی با قدر 8 است.
منابع : کتاب صورتهای فلکی دکتر اوبلاکر ترجمه بهروز بیضایی وسایت :
www.major-physics.blogfa.com
1-اجرام قابل توجه این صورت فلکی (ستاره های دوتایی ٬ستاره های متغییر ٬کهکشانها......)
2-مشخصات ستارگان (بعد٬ میل٬ قدر٬ رده طیفی)پرنور تر این صورت فلکی
3-نام وتلفظ ستارگان این صورت فلکی
برای کسب اطلاعات بیشتر به زبان انگلیسی به سایت زیر مراجعه نمایید:
http://www.hawastsoc.org/deepsky/vir/index.html