ترکیبی پراکنده از ده تا چند صد ستاره جوان یا حتی ۳۰۰۰ ستاره که از یک سحابی وتقریبا در یک زمان بوجود آمده ودارای ارتباط گرانشی ناچیزی با هم هستند.خوشه های باز در بازوهای مارپیچی ودرون قرص یا صفحه کهکشانی دیده می شوند(برخلاف خوشه های کروی ک در هاله اطراف کهکشان وجود دارند) وابعاد آنها در حد چند ده سال نوری است.فاصله ستاره ها در یک خوشه بطورمتوسط ۲ تا ۳ سال نوری است. ستاره های یک خوشه باز تنها از لحاظ جرم متفاوت می باشند واز لحاظ ترکیب شیمیایی و سن و فاصله تا خورشید بسیار مشابه هستند به همین دلیل دانشمندان به آنها به دید آزمایشگاهی برای بررسی مدلهای ستاره ای نگاه می کنند .خوشه پروین و خوشه کندوی عسل خوشه قلائص از خوشه های معروف آسمان هستند.این خوشه ها با نام خوشه کهکشانی ((galactic clusterهم شناخته می شوند.در حالی که عمر خوشه های کروی حداقل ۱۰ میلیارد سال است عمر خوشه های باز کمتر از یک میلیارد سال ودر حد چند صد میلیون سال است.خوشه های باز بعداز مدتی پراکنده شده وخوشه بودن آنها دیگر قابل تشخیص نخواهد بود.برای تشخیص ستارگان یک خوشه از ستارگان زمینه آسمان از بررسی حرکات نسبی آنها استفاده می شود.ستارگان یک خوشه تقریبا دارای حرکت نسبی مشابه در فضا هستند.
خوشه های باز از محل بازیابی شده ای متولد شده اند که عناصر سنگین از قبیل کربن وهیدروژن در خود دارند وماحصل تولد وانفجار ستارگان پیشین بوده اند.
برآورد می شود در کهکشان راه شیری در حدود ۲۰۰۰ خوشه باز وجود داشته باشد.
سایتی کامل درباره خوشه های باز ستاره ای
http://www.astro.iag.usp.br/~wilton/