چشمی هویگنس
این نوع عدسی چشمی از دو عدسی که یک طرف آن ها تخت و طرف دیگر شان انحناءدار است تشکیل شده است .
سطح انحناء دار هر دو عدسی باید به سمت عدسی شیئی یا آینه اصلی تلسکوپ باشند . فاصله بین دو عدسی نیز به کمک رابطه ی ساده زیر محاسبه می گردد .
2 / d = f1 + f2
فاصله ی کانونی عدسی میدان مضربی از فاصله ی کانونی عدسی چشمی است و این مضرب نیز تابعی از مقدار بزرگنمایی مورد نظر است یعنی دو عدسی با توجه به میزان بزرگنمایی مورد نیاز انتخاب می شوند .
در صورتیکه عدسی چشمی را درست طراحی کنیم ، خطای کما تا حد قابل ملاحظه ای کاهش خواهد یافت . آشکار شده است برای کار های ستاره شناسی نسبت 6/2 مناسب است . یعنی اگر فاصله ی کانونی عدسی چشمی یک اینچ باشد ، فاصله کانونی عدسی میدان 6/2 اینچ باشد .
فاصله راحتی چشم در این نوع چشمی در حدود 25/0 فاصله ی کانونی چشمی ، میدان دید آن در حدود چهل درجه و خطای وا پیچش تصویر نیز وجود ندارد .در زمان هویگنس ( دانشمند آلمانی که در سال های بین 1629 تا 1695 می زیست ) تنها تلسکوپ های شکستی مورد استفاده بودند و این نوع چشمی نیز عموما” برای همین نوع تلسکوپ ها استفاده می شود . چشمی هویگنسی از لحاظ خطای Lateral نسبت به چشمی رمزدن در وضعیت بهتری است و حتی می توان آن را طوری طراحی کرد که مقدار این خطا به صفر نیز برسد .