ماهواره اسپوتنیک

«اسپوتنیک ۱» کره ای آلومینیومی به قطر ۵۸ سانتیمتر و ۶/۸۳ کیلوگرم بود که از گاز نیتروژن پر شده بودو توسط مدل تغییر یافته ای از موشک قاره پیمای «بالستیک R7» که به منظور حمل کلاهک هسته ای طراحی شده بود از ایستگاه فضایی بایکونور به عنوان اولین ماهواره ساخت دست بشر به فضا پرتاب شد. اسپوتنیک دارای چهار آنتن ۵/۲ متری بود. این آنتن ها که به سطح خارجی ماهواره وصل شده بودند، اطلاعاتی از چگالی یون های یونکره یا یونسفر، دمای محیط و فشار هوا را به شکل بیپ هایی با فواصل زمانی معین و در دو موج (با فرکانس های ۲۰.۰۰۵ و۴۰.۰۰۲ مگاهرتز)به زمین ارسال می کردند. «اسپوتنیک ۱» طی زمانی که در مدار قرار داشت، نزدیک به ۱۴۰۰ بار به دور زمین چرخید که در مجموع بیش از ۷۰ میلیون کیلومتر را طی کرد. سه هفته پس از ورود این ماهواره به مدار زمین، باتری های شیمیایی آن تخلیه شدند و ماهواره از کار افتاد. اسپوتنیک در مداری بیضوی با ارتفاع اوج ۹۳۹ کیلومتر، حضیض ۲۱۵ کیلومتر و زاویه مِیل ۱/۶۵ درجه، چرخش خود را به دور زمین آغاز کرد ولی به دلیل اثرات جو زمین روز به روز از ارتفاع مداری آن کاسته می شد تا این که در چهارم ژانویه ۱۹۵۸ یعنی سه ماه بعد از پرتاب، به زمین سقوط کرد.

منبع :پی سی ورد

برای شنیدن صدای ضبط شده ارسالی این ماهواره به سایت زیر مراجعه نمایید:

http://library.thinkquest.org/25401/data/missions/sputnik.html

برای کسب اطلاعات بیشتر به زبان انگلیسی به سایت زیر مراجعه نمایید:

http://en.wikipedia.org/wiki/Sputnik_1