ابیراهی
عبارت است از جابجایی کوچک ظاهری در نور ستارگان از مکان اصلی آنها در آسمان در نتیجه حرکت زمین در مدارش به دور خورشید. جیمز برادلی در سال 1728 در حالیکه به اندازه گیری اختلاف منظر ستارگان ناشی از حرکت زمین به دور خورشید مشغول بود متوجه تغییراتی به اندازه 5/20 ثانیه قوسی شد مشاهدات او نشان می دادند که نور ستارگان سالیانه به اندازه 5/20 ثانیه به سمت عقب و جلو منتقل می شود. این تغییر ناشی از حرکت زمین در فضا و سرعت محدود نور بوده و کشف آن ادراک انسان از فضا و زمان را متحول نمود .
ابیراهی نور ستارگان ناشی از حرکت مداری زمین ابیراهی سالیانه(annual aberation) وابیراهی کوچکتر ناشی از چرخش زمین ابیراهی روزانه(diurnal aberation) نامیده می شود.ابیراهی سیاره ای(planetary aberation) نیزنتیجه ترکیبی از حرکت ناظر وزمان سپری شده برای سیر پرتوهای نور از یک جسم در منظومه شمسی تا ناظر است.