ام 99

این کهکشان مارپیچی  نوع Sc  به همراه دو کهکشان M100 وm98  توسط پییر مچین(pierre mechain) در سال 1781 میلادی کشف شد.لرد رز در سال 1846 بکمک تلسکوپ 72 اینچی خود برای اولین بار متوجه ساختمان مارپیچی آن گردید.

این کهکشان عضوی از خوشه کهکشانی سنبله بوده ودر فاصله حدود 53 میلیون سال نوری(4 میلیون سال نوری دورتر از کهکشان M100)قرار دار وسرعت شعاعی آن در حدود 2400 کیلومتر در ثانیه (بیشترین سرعت در میان اجرام مسیه)و1300 کیلومتر در ثانیه سریع تر از خود خوشه اندازه گیری شده است.اندازه آن 83000 سال نوری و جرم آن در حدود 100 میلیون برابر جرم خورشیدجرم آن کمتر از جرم کهکشان راه شیری)برآورد شده است.ستارگان کهکشان در جهت عقربه های ساعت حول مرکز کهکشان که جرم آن در حدود یکصد میلیون برابر جرم خورشید است در حال چرخشند.جالب این است که به نظر می رسد هسته کهکشان دقیقا" در مرکز آن وجود ندارد وساختمان کلی مارپیچی آن نیز چندان متقارن نیست.یکی از بازوهای آن ازبقیه بارز تر بوده وشکل گیری ستارگان با شدت در آن در جریان است.به نظر می رسد که این ناشی از عبور امواج گرانشی در نتیجه برخورد نزدیکی با کهکشان دیگری در گذشته بوده است واین برخورد می توان تا حدودی سرعت بیش از اندازه متعارف آن را توجیه کند.

ابرنواخترهایی که تاکنون در مشاهده شده اند عبارتند از SN1967H که وشنایی آن به قدر 14 رسید،ابر نواختر SN 1972Q  وابر نواختر SN 1986I  .

این کهکشان بکمک دوربین دو چشم با توان 50*10 تنها به شکل سحابی گرد وکوچکی به نظر می رسد یک تلسکوپ شکستی با قطر دو ونیم اینچ آنرا به شکل هته ای روشن که هاله ای اطراف آن است نشان می دهد.با کمک تلسکوپ با قطر 14 اینچ است که ساختمان مارپیچی  خود را نشان می دهد.این کهکشان با اندازه ظاهری 4 دقیقه قوسی حدود 60 درجه با خط دید زاویه می سازد.بازوی جنوبی آن از میان سه بازوی کهکشان بیشتر خود نمایی می کند وناحیه ای تیره بین آن وبقیه ساختمان کهکشان وجود دارد.مناطق روشن در کهکشان نشان دهنده مناطق شکل گیری ستارگان جدید است .بازوی شمال غربی آن کوتاهتر بوده وبازوی شمال غربی نیز از آن ضعیف تر است ولی در انتهای آن نقطه ای درخشان با نام HK 1 وجود دارد که ناحیه ای از هیدروژن دوبار یونیده است.

 برای دیدن عکسی بزرگ از این جرم به آدرس زیر مراجعه نمایید:

http://thebigfoto.com/wp-content/uploads/2009/04/messier-99b.jpg