کوچک ترین اجرامی که به زمین سقوط می کنند،گویچه های کیهانی وذرات غبار میان سیاره ای هستند.گویچه های کیهانی دانه های کروی کوچکی به قطر تقریبی یک میلیمتر یا کمتر هستندآنها را در گل ولای ته اقیانوسها یعنی جایی که از خشکی دور است ودر یخ های قاره جنوبگان و نیز جزیره گرین لند یافته اند.
ذرات غبار میان سیاره ای شکل نامنظمی دارند واندازه آنها کمتر از یک بیستم میلیمتر است.ناسا از اواخر دهه 1970 میلادی به کمک هواپیماهای بلند پرواز به نمونه گیری از آنها پرداخته است.به تازگی نیز آنها را مانند گویچه ها در یخ های قطب جنوب کشف کرده اند.
گویچه های کیهانی وذرات غبار میان سیاره ای به همراه هم خرده شهابسنگ نامیده می شوند.ابعاد کوچک خرده شهابسنگها به آنها امکان می دهد تا به راحتی گرما را به شکل تابش از خود دور کنند وهنگام عبور از جو زمین ذوب نشوند وشکل اولیه خود را حفظ کنند.شهابسنگهای بزرگ از نظر کانی شناسی با خرده شهاب سنگها که اختمالا" بسیاری از آنها از دنباله دارها جدا شد اند تفاوت دارند.