جتهای اشعه ایکس در واقع شراره های کوچکی درسطح خورشیدهستند که نسبت به آنها دارای انرژی کمتر بوده ولی در عوض فراوانی شان بیشتر است.
جتهای اشعه ایکس وشراره های خورشیدی هر دو ناشی از ترکیب مجدد مغناطیسی هستند٬ پدیده ای که در آن خطوط مغناطیسی مخالف یعنی مثبت ومنفی(مانند قطبهای مثبت ومنفی آهنربا)با هم در می آمیزند ونتیجه آن تولید انرژی می باشد.این انرژی موجب حرکت وفرار گازهای بار دار الکتریکی (پلاسما) به مناطق بیرونی منظومه شمسی می شود.دانشمندان با مطالعه جتهای اشعه ایکس که دارای ویژگیهای ساختمانی ساده تری هستند خود را برای درک بیشتر شراره ها و فورانهای تاج خورشیدی(CME ) آماده کنند.
مشاهدات فضاپیمای هینود نشان داده که جتهای اشعه ایکس سهم بزرگی در بادهای خورشیدی (جریانی از پلاسما که بطور پیوسته از خورشید جدا می شود و به سمت مناطق بیرونی منظومه شمسی در همه جهات حرکت می کند) با سرعت زیاد دارند.
در اتمسفر خورشید امواج آلف ون زمانی تولید می شوند که حرکات همرفتی وامواج صوتی٬ میدانهای مغناطیسی را با فشار به سمت بیرون تغییر شکل می دهند و یا زمانی که فرآیندهای دینامیکی جریانهای تولید می کنند که موجب تغییر شکل میدانهای مغناطیسی می شوند.
ظاهرا" ترکیب مجدد خطوط مغناطیسی مخالف ٬پدیده ای کاملا" رایج در خورشید بوده واین ترکیب٬ موجب تولید امواج آلف ون وپلاسمای پرانرژی به شکل جتهای اشعه ایکس می شود.بنابراین رابطه مستقیمی بین ترکیب مجدد خطوط مغناطیسی وشکل گیری امواج آلف ون در جتهای اشعه ایکس وجود دارد.
تعداد زیاد جتها بهمراه سرعت زیاد پلاسمایی که به سمت بیرون پرتاب می شود موجب تقویت این نظریه شده که جتهای اشعه ایکس عامل اصلی در شکل گیری بادهای خورشیدی می باشند.