فام سپهر

نام لایه رقیق یا سطحی در جو خورشید که بالای رخشان کره وپایین تاج قرار دارد.از این کلمه برای لایه بالایی جو ستارگان نیز استفاده می شود.ضخامت آن به چند هزار کیلومتر می رسد.دمای این لایه در خورشید به 10000 تا 20000 درجه کلوین می رسد.در حالت عادی این لایه بدلیل درخشندگی بسیار زیاد رخشان کره قابل مشاهده نیست ولی در زمان شروع یا پایان خورشید گرفتگی کلی بصورت نقاطی صورتی رنگ در حاشیه ماه یا خورشید مشاهده می شود.امروزه بکمک طیف نگار(اسپکتروگراف) و خور طیف نگار(اسپکتروهلیوگراف) در هر زمان می توان این لایه را مشاهده نمود.این دستگاهها تنها به طول موجهای خاصی مثلا"نور قرمز آلفای هیدروژن (اچ- آلفا) در طول موج 656.3 نانومتر یا نور بنفش کلسیم یونیده Ca II  در طول موجهای 396.8  و393.4 که با نامهای خطوط H وk کلسیم شناخته می شوند اجازه عبور می دهند.تصاویر تک رنگی بدست آمده طیف نگاشت(اسپکتروگرام) نامیده می شوند.در این تصاویر می توان فیبریل ها٬   رشته ها٬مشعل٬ .Plagesروشنه یا  و زبانه ها  را مشاهده نمود.اشکال دایروی که با نام شبکه کروموسفری شناخته می شوند نیز در این تصاویر قابل شناسایی است.یک لایه انتقالی این لایه را از تاج خورشیدی جدا می کند. سیخک نام مناطقی است که مواد در آن از لایه فام سپهر به سوی  تاج تا ارتفاع   10000 بالای رخشان کره منتقل می شوند.