(۱۹۲۱-۱۸۶۸)بانوی اخترشناس آمریکایی ، اخترشناس رصدخانه هاروارد بود. وی مدتها به مطالعه وبررسی ابرهای ماژلانی پرداخت و در سال 1912 میلادی به کشف عمده ای دست یافت. وی بیشتر به ستارگانی توجه داشت که دوره درخشندگی آنها متفاوت بود و او آنها را متغییرهای قیفاووسی نامید. خانم لویت دریافت که هر چه دوره تناوب درخشندگی بلندتر باشد ستاره درخشانتر است(رابطه دوره تناوب-درخشندگی). با این کشف تعیین فاصله ستاره های دوری را که نمی توانستند اختلاف منظر آنها را به دست آورند امکانپذیر شد.او توانست ۲۴۰۰ ستاره متغییر را کشف کند.این تعداد نصف کل تعداد ستاره های کشف شده در آن زمان بود.
منبع : سایت آسمان شب